De letter x krijgt van mij een tien.
Het zal niet voor niets zijn dat de Romeinen de x gebruikten als cijfer 10.
In de typografie geldt: je hebt kapitalen (hoofdletters) en onderkast (kleine letters). De hoogte van een onderkast, zonder stok of staart, is de x-hoogte. Alle eer voor de x.
Een goed ontworpen x is in de basis meestal wat breder dan in de bovenste helft. Die bovenste helft is vaak ook nét wat minder hoog, anders is het geen letter meer maar een kruis. Niet ieder mens is zich daarvan bewust.
Zoals de persoon die mij de weg moet wijzen door een wijk. Volg de x!
Verwarrend dat het 3x een andere x is
Op 1 zie je de x zoals hij hoort:
een brede basis met een iets smallere, iets minder hoge bovenkant.
Dat de tekstletter veel te breed is geprint en opgeplakt blijft even buiten beschouwing.
Vervolgens kom je bij 2 bij een ander teken: een naar links gekantelde x. Bedenk hierbij dat bijv. een N naar links gekanteld een Z voorstelt.
Bij 3 wordt het een nog groter zooitje, dat is een 180˙ gedraaide x. Stel je voor dat de route niet met een x maar met een p was aangegeven, dan was je nu bij een d.
Verwarrend allemaal voor een typografisch gevoelig wezen als ik. Zeker bij 4, als verderop in de stad een kruis zich voor gaat doen als x.